Een nieuw begin
Inleiding
Op 17 juli stond ik bij de Kamer van Koophandel om mijn eigen bedrijf in te schrijven. Een groot moment — officieel, feestelijk… en eerlijk gezegd ook behoorlijk spannend. Na 24 jaar bij de Universiteit Utrecht voelde het als het juiste moment voor een volgende stap. Maar zo’n besluit neem je niet zomaar. Het was iets dat al langer borrelde, een proces dat tijd nodig had.
Ik heb lang getwijfeld. Want hoe weet je of het écht het juiste moment is? Ik hield van mijn werk, van de collega’s, van de inhoud. En toch begon het steeds vaker te knagen. Alsof iets niet meer helemaal paste. Alsof ik toe was aan een andere vorm.
Ervaring

Mijn loopbaan begon ooit in het bedrijfsleven, bij Numico Research (nu Danone), en bracht me daarna terug naar de universiteit — waar ik mocht doen wat me het meeste drijft: leren, begeleiden, onderzoeken, ontwerpen. Ik gaf les, ontwikkelde cursussen, begeleidde collega’s, leidde onderwijsprogramma’s. En ik ontdekte hoe waardevol het is om onderwijs niet alleen goed te verzorgen, maar ook steeds opnieuw te durven bekijken: wat werkt, wat kan anders, wat past bij nu?
In de loop van de jaren groeide mijn interesse in wat leren echt betekenisvol maakt — niet alleen voor studenten, maar ook voor professionals en teams. Steeds vaker merkte ik dat ik die ervaring en blik ook buiten het onderwijsveld wilde inzetten. Om te helpen bouwen aan samenwerking, ontwikkeling en beweging — op allerlei plekken waar leren leeft.
Wat ik hiervan leerde
Een overstap als deze maak je niet in een opwelling. Bij mij ging het gepaard met piekeren, veel lijstjes, gesprekken met anderen — en af en toe een flinke knoop in mijn maag. Het loslaten van het bekende vond ik spannend. Het voelde als afscheid nemen van iets dat ook echt van mij was.
Maar ik merk nu: er komt iets voor terug. Ruimte. Energie. Richting. Het vertrouwen dat ik mijn ervaring op nieuwe manieren kan inzetten, dat het niet ophoudt bij een functie of instituut, maar juist iets is dat ik meeneem.
Ik werk nu met een hernieuwd gevoel van eigenaarschap. En het is precies dát gevoel dat ik ook anderen gun in hun werk.
Tip voor jouw eigen werk
Soms begint verandering niet met een groot besluit, maar met een zacht stemmetje op de achtergrond. Iets dat knaagt. Iets dat schuurt. Misschien herken je het wel — dat gevoel dat je niet meer helemaal op je plek zit, of dat je verlangt naar iets anders.
Dan helpt het om jezelf deze vraag te stellen:
“Wat past nog bij mij — waar krijg ik energie van, en wat voelt als een jas die niet meer lekker zit?” En als dat eenmaal helderder wordt: welke kleine, concrete stap kun je vandaag zetten om die richting verder te verkennen?
Soms is het iets kleins. Iets opschrijven. Een gesprek aangaan. Een idee uitspreken. Maar vaak is dat precies wat nodig is om beweging te brengen.
Geef een reactie